เพลง กวีบทเก่า - Paradox

Intro:
 | A | E | F#m | D E | F#m | F#m E |

  A                 E       
     แต่ก่อนทุกครั้งทีไร 
F#m           D 
     ได้อ่านได้เห็นในบทกวี
  A                 E         
     แค่อ่านแล้วทิ้งมันไป 
Bm           E               
     ไม่เคยไยดีไม่ซึ้งไม่ชวนฝัน

F#m           Bm 
* ใจความนั้นก็มีแต่เรื่องเก่า
F#m                    E 
       คือความรักที่กลายเป็นความเศร้า

A              E                  F#m 
  อ่านไปก็งั้นๆ เรื่องราวที่ซ้ำๆ
              D                  
  อ่านไปยังขำ ซ้ำเติมเรื่องเก่า
A                 E                     F#m 
  ต้องมีคนสมหวัง ต้องมีคนชอกช้ำ
               D        E       F#m  E 
  ไม่จำ ไม่ซึ้ง ไม่เกี่ยวกับเรา

  A            E          
     จนวันที่เขาลืมเรา 
F#m            D 
     จู่ๆ ความเหงาก็เกิดมี
  A                 E             
     กลับเกิดลึกซึ้งในบทกวี 
Bm             E     
     ได้อ่านอีกทีน้ำตาจะไหล

Repeat * 

  A              E                             F#m 
** อ่านไปอย่างช้าๆ เรื่องราวคน(รักมัน)ช้ำๆ
              D                   
  แต่มันไม่ขำ เพราะเป็นตัวเรา
A                E                    F#m 
  ไม่เคยจะนึกฝัน จะเจอเองสักครั้ง
                   D                    Bm 
  กับความผิดหวัง ต้องเจ็บต้องเหงา

                A                        D 
เก็บความหมายทุกตอน เก็บอักษรทุกตัว
        Bm            E 
อยู่ในหัวใจเรา เข้าไปข้างใน

        A                   D 
ให้มันช้ำไปอีก ให้มันช้ำกว่านี้
        Bm            E 
ให้มันสาแก่ใจ ให้มันช้ำกว่านี้ โฮว์…

Instrument:
 | A | D | Bm | E | (X2)

A                  E                     F#m 
  อ่านไปอย่างช้าๆ เรื่องราวคนช้ำๆ
                D            E       
  แต่มันตอกย้ำ ซ้ำเติมใจเรา
A                 E                   F#m 
  ไม่เคยจะนึกฝัน จะเจอเองสักครั้ง
                   D              E 
  กับความผิดหวัง ต้องเจ็บต้องเหงา

Repeat ** 

Instrument:
 | A | E |

F#m                 D        E        A        
โฮว์…ต้องเจ็บต้องช้ำ เป็นอย่างตัวเรา